Lublin

Stacja monitoringu aerobiologicznego w Lublinie
Zakład Aerobiologii, Katedra Botaniki i Fizjologii Roślin, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie
Kontakt: dr hab. Krystyna Piotrowska-Weryszko, prof. uczelni
e-mail: krystyna.piotrowska@up.lublin.pl

Monitoring pyłkowy prowadzony jest w Lublinie od 1995 roku. Od roku 2001 do pomiarów aerobiologicznych wykorzystywany jest aparat Lanzoni VPPS 2000, który zlokalizowany jest w centrum miasta na dachu budynku Uniwersytetu Przyrodniczego.

• 

• 

Położenie punktu pomiarowego:

• wysokość nad poziomem morza – 197 m
• długość i szerokość geograficzna – 22^o32’25’’ E i 51^o14’37’’ N
• wysokość aparatu nad poziomem gruntu – 18 m

Badania wykonywane są zgodnie z zaleceniami Międzynarodowego Towarzystwa Aerobiologii (International Association for Aerobiology).

Zakład Aerobiologii od roku 2004 współpracuje z Europejską Siecią Aeroalergenów w Wiedniu.

Główne kierunki badań:

• Badanie dynamiki koncentracji alergennych ziaren pyłku i zarodników grzybów w aeroplanktonie Lublina
• Opracowanie prognoz i kalendarzy pyłkowych dla drzew i roślin zielnych wywołujących alergie pyłkowe
• Obserwacje fenologiczne dotyczące kwitnienia leszczyny, olszy i brzozy

Katedra Botaniki Uniwersytetu Przyrodniczego organizowała w Lublinie w latach 1997 – 2007 (w cyklu dwuletnim) Ogólnopolskie Konferencje Naukowe poświęcone Biologii Kwitnienia Roślin i Alergii Pyłkowej. Prezentowane wyniki badań opublikowano w Acta Agrobotanica, Annales UMCS Sec. EEE, Bibliotheca Fragmenta Agronomica.

Pod redakcją prof. Elżbiety Weryszko-Chmielewskiej opublikowano monografię (2006) poświęconą zagadnieniom związanym z obecnością pyłku roślin w powietrzu różnych regionów Polski.

Praca zawiera oryginalne wyniki pięcioletnich badań dotyczących koncentracji pyłku w powietrzu atmosferycznym, przeprowadzonych w różnych ośrodkach naukowych: w Krakowie, Lublinie, Łodzi, Poznaniu, Rzeszowie, Sosnowcu, Szczecinie i Wrocławiu.

Zamieszczone w tomie wyniki badań i utworzone na ich podstawie kalendarze pyłkowe, pozwalają na porównanie w różnych częściach Polski przebiegu sezonów pyłkowych 20. wybranych taksonów roślin, których alergenny pyłek występuje w aeroplanktonie w różnych stężeniach. Wyniki badań związanych z koncentracją pyłku roślin wiatropylnych w powietrzu mają przede wszystkim zastosowanie w alergologii. Mogą być wykorzystywane także w ekologii, fitogeografii, leśnictwie oraz przy określaniu zmian klimatycznych i fenologicznych. Ostatnie rozdziały opracowania dotyczą metod statystycznych stosowanych w aerobiologii oraz charakterystyki kwiatów, kwiatostanów i pyłku roślin wiatropylnych.